Les P'Tits Bras in de Predikerenkerk.
Het is allemaal heel wat jaren terug. Mijn broertje kreeg het gekke idee om naar de circusschool van Brussel te gaan. Twee jaar in Brussel en hopla, ik ben circus artiest. Yeah right. Die twee jaar is puur fysiek beulenwerk geweest. Bewijs? Wel mijn broertje dat aan die opleiding begon (en twee jaar van de aarde verdween) kwam terug als een potige kerel die twee keer zo breed was als ik. Plots verdween ik achter mijn broertje zijn schouders... Weg broertje, welkom broer. En verdorie, ik moet hier voortdurend uitkijken voldoende 'r'-en te typen. Voor ik het weet heb ik anders over kleine boer en grote boer... Zou mijn hommage hier wel effe kelderen... "Hommage aan kleine boer...
Maar goed, twee jaar opleiding is voorbij, broer is terug op aarde en heeft een diploma in euh… circus. Ja ja, die toekomst ligt klaar… Wij hadden geen flauw idee waar dat naar toe zou gaan. Chinees staatscircus?
Nope, de circuscompagnie Les P'Tits Bras zag het daglicht.
Mijn broer heeft een specialisatie in acrobatie, trapeze en de functie van ‘porteur op kader’. Eigenlijk kan je het omschrijven als iemand die zijn brood verdient door charmante dames galant weg te smijten. Vervolgens is het de bedoeling om, wanneer dame in kwestie teruggevlogen komt, ze opnieuw te vangen. Dat gezegd zijnde, een circusvoorstelling maken is op en top teamwork. Het is één van de weinige beroepsvormen waarbij je je collega letterlijk kan laten vallen. Veel vertrouwen en mateloze toewijding zijn cruciaal als je in de circuswereld ergens wil geraken.
De compagnie Les P’Tits Bras telt ondertussen zes leden. Twee uit de kluiten gewassen porteurs-acrobaten, zijnde mijn broer en Raphaël Gacon.Daarbij twee charmante licht-gewicht dames (in functie van het smijt en vangwerk) , Sofie Mandoux en Birte Benonysdottir. En last but not least Elie Kudlak als all round acrobaat. Het is iemand die op zijn eigen wijze ook kan vliegen. Ik post er zeker nog een paar foto's van, hij is een album op zich waard.
De voorbije drie weken heeft Les P’Tits Bras dankzij Leuvenementen zijn nieuwe installatie kunnen opbouwen in de Predikerenkerk van Leuven. Een unieke locatie en ideaal om verder te werken aan hun nieuwe productie: L’Odeur de la Sciure. Er is de regisseur, de geluidsman die voor de muziek gaat zorgen, de costumière voor de kledij die gemaakt gaat worden… Kortom noem maar op of het wordt specifiek ontworpen of gemaakt. Met L’Odeur de la Sciure wordt er niets aan het toeval over gelaten. En met wat ik gezien heb belooft het een fantastische voorstelling te worden. Ik kijk uit naar de start van het seizoen om de nieuw show van Les P’tits Bras en mijn broer is volle glorie te kunnen gaan zien.
Als je ook zin hebt om hen eens aan het werk te zien volg hun dan op Facebook of via Twitter @ptitsbras. Wil je een beetje bijlezen dan kan je dat doen op hun website en blog: ….
Pieter.
