Marc Loridan, bent U er ook voor ons?
Beste Marc Loridan,
Op zes november, naar het einde van de betoging in Brussel, zijn collega's van mij naar de Hallepoort in Brussel moeten uitrukken. Er waren mensen in nood. Er vielen gewonden tijdens een vakbondsactie. Ze vertrokken voor wat onze plicht is, wat de bevolking van ons verwacht én mag verwachten: brandweermannen en brandweervrouwen die slachtoffers te hulp schieten.
Hulpverleners... U kent dat wel. Mensen met een missie. Ze zijn er voor U en de bevolking. Brandweermannen,brandweervrouwen, ambulanciers, MUG-verpleegkundigen, MUG-artsen... En ze zijn er voor gegaan. Maar tot onze grote ontzetting zijn ze aangevallen en belaagd door mensen die uit de betoging kwamen die U mede georganiseerd heeft. Een brandweerwagen heeft een steen in de voorruit gekregen. Mijn collega’s moesten voor hun eigen veiligheid in volledige interventiekledij én helm met hun ziekenwagen rijden. Het MUG-voertuig van het Sint Pieterziekenhuis krijgt traangas binnen...
Na de rellen doen de politie en het gerecht een oproep aan uw organisatie en de andere vakorganisaties. Of U zo vriendelijk zou willen zijn om mee te werken aan het onderzoek om te achterhalen wie de mensen zijn die zich bijvoorbeeld tegen de hulpverleners gekeerd hebben. Hierop verklaart U tegenover de pers: "Een aantal gezichten herkennen, dat zou mij misschien nog lukken. Maar ik ben jammer genoeg héél slecht in namen onthouden." Onderaan deze blog heb ik een aantal links geplaatst naar persartikels, voor het geval uw geheugen u in de steek mocht laten.
We gaan er geen doekjes rond winden. Door dit te zeggen geeft U gewoonweg toe dat leden van uw organisatie hebben deelgenomen aan deze rellen. Sterker nog, U gaat hun acties nog eens vergoelijken door een ronduit lafhartige houding aan te nemen, “Doe maar jongens, ik zal u niet verklikken…” U kijkt bewust de ander kant op, U wilt niet horen wat de hele bevolking schreeuwt: dit is onaanvaardbaar. Weet U, er is nog een instituut dat gedurende jaren dezelfde belachelijk en schandalige struisvogel-tactiek heeft toegepast: de Katholieke kerk. U doet net hetzelfde. Wegkijken, ontkennen, het niet willen zien, U van de domme houden,...
Ik wil nog wel geloven dat het voor een (groot) deel heethoofden van buiten de vakorganisaties waren. Maar zelfs als er maar eentje van uw organisatie bij zit en U die zou herkennen moet U uw verantwoordelijkheid nemen. En… als het dan toch allemaal heethoofden van buiten uw organisatie betrof (zoals uw grote baas verkondigde), dan zie ik helemaal niet het probleem in een samenwerking met de politie!
Binnenkort zal er wel weer een betoging zijn, ik veronderstel dat U opnieuw van de partij zal zijn? Of U moet in Brussel zijn voor een vergadering en, o wee o wee, er overkomt u een malheur. U hoeft zich geen zorgen te maken, we zullen er ook wéér staan. En we zullen opnieuw onze plicht opnemen. We zullen doen wat mensen in nood van ons verwachten. Ondanks die relschoppers die ons hebben aangevallen. En ondanks uw lafhartige houding en keuze om niet mee te werken aan het onderzoek naar de daders. Het onderzoek naar de mensen die de veiligheid van hulpverleners blindelings in gevaar brengen.
Ik vraag het me af. Gaat U dit echt volhouden?
Mocht u het nog niet beseffen, net zoals het onze plicht is om mensen te hulp te schieten, is het uw verdomde plicht om mee te werken aan het onderzoek.
Wij gaan er zijn voor u als U ons nodig heeft, zonder verpinken. En U? Gaat u ook eens aan ons denken?
Pieter Maes
Beroeps brandweerman
en ambulancier te Brussel.
Pers:
- VRT, De Redactie: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/economie/2.36342?eid=1.2142497
- website De Standaard: http://www.standaard.be/cnt/dmf20141107_01365418
- website De Morgen: http://www.demorgen.be/binnenland/abvv-verklikt-relschoppers-niet-a2115613/
Comments
Excuus dat uw comment nu pas online staat. Er zijn nog zeldzame momenten zonder internet voor mij en dan kan het even duren eer ik iets kan laten verschijnen. Maar zoals je kan vaststellen staat alles er gewoon zoals je het geschreven hebt.
Je hebt gelijk: ik weet niet van wie welke steen is gekomen. Daarom dat ik in mijn blog ook nergens spreek over 'dokwerkers' specifiek. Ik heb het over relschoppers. Juist, ik heb de foto gebruikt van de dokwerker met de T-shirt rond solidariteit. Daar geef ik u gelijk.
De aanklacht van de blog is echter niet dat dokwerkers per definitie relschoppers zijn. Dat staat ook nergens geschreven in mijn blog. En ik wil u geloven als u schrijft dat jij en je collega's zo'n gedrag afkeuren.
Dus als je vindt dat ik u en uw collega's stigmatiseer, zonder het neer te schrijven, dan hebt u mijn oprechte en bij deze publieke excuses. En dan wil uw verontwaardiging begrijpen. Echter, als je de tekst leest zou je ook moeten kunnen begrijpen dat dat niet de boodschap is. De ware aanklacht is dat een vakbondsleider, Dhr Loridan, zijn verantwoordelijkheid moeten durven nemen na dergelijke rellen.
Jullie imago heeft ongetwijfeld een flinke deuk gekregen de dagen na de betoging. En dat is wellicht in grote mate niet terecht. Maar dan is het ook aan jullie leiders om de dagen na de incidenten zodanig op te treden dat dit verkeerde beeld kan hersteld worden. En velen hebben dit wellicht gedaan, misschien achter de schermen. Maar toch ging het net daar is het nog eens mis door de verklaring van Dhr. Loridan in de pers.
Ik wens jullie nog alle succes met de komende acties. Laten we samen hopen dat iedereen de volgende keer voor 100% zijn verantwoordelijkheid zal nemen.
Wij zullen er altijd zijn voor jullie en ik lees dat jullie dat ook voor ons willen zijn. Dat doet deugd. Hopelijk neemt iedereen deze boodschap over.
Met vriendelijke groeten,
Pieter Maes.
Voor u mensen beschuldigd, wil u er dan wel van vergewissen dat het traangas door de POLITIE is afgevuurd. Wij als dokwerkers beschikken niet over deze wapens. Tevens zullen de echte dokwerkers steeds de hulpdiensten trachten te hulp staan ipv ze te dwarsbomen. Bent u zeker dat de steen van een dokwerker kwam? Het meeste volk dat stenen zat te zwieren waren GEEN dokwerkers. OK, er waren dokwerkers bij, bij ons kookt het potje nu ook éénmaal, maar ik herhaal dat wij nooit een ziekenwagen of ambulance zullen viseren.
Bij deze wensen wij dokwerkers dan ook uw publieke verontschuldiging voor het blijvend stigmatiseren van één soort bevolkingsgroep.
Mvg
Van Uytfange Steven
Een zéér verontwaardigde dokwerker.